Η σχέση μου με τα ψάρια δεν ήταν πάντα καλή. Για την ακρίβεια, με το που έβγαζε η μανούλα μου τα ψάρια πάνω στον πάγκο της κουζίνας για να τα ετοιμάσει, έκλεινα τη μύτη εις ένδειξη αποστροφής προς την εσάνς ψαρίλας που ανέδιδαν (λες και θα μπορούσε το ψάρι να μυρίζει Coco Chanel no 5…) και έφευγα από το δωμάτιο σαν να με είχε χτυπήσει κεραυνός. Βέβαια, με τον καιρό έμαθα να τρώω ψάρια, αλλά η συνήθειά μου να τρέχω μακριά από την κουζίνα είχε μια σημαντική επίπτωση, την οποία κατάλαβα όταν ήταν ήδη αργά…
Την πρώτη φορά που αποφάσισα να κάνω ψαρόσουπα, πήρα το ψάρι και το έβαλα με περισσή φροντίδα και δέος στην κατσαρόλα. Έτσι απλά! Ντρέπομαι και κοκκινίζω που το λέω, αλλά ούτε καν πέρασε απ’ το μυαλό μου να το καθαρίσω. Θυμάμαι με πόση λαχτάρα περίμενα να φάω την πρώτη ψαρόσουπα φτιαγμένη από τα χεράκια μου και πόσο απογοητεύτηκα βλέποντας στον πάτο της κατσαρόλας συγκεντρωμένα όλα τα λέπια… Πόσο πιο απλά θα ήταν όλα αν είχα κάτσει έστω και μία φορά κοντά στη μαμά μου όταν ετοίμαζε τα ψάρια για μαγείρεμα…
Εννοείται, βέβαια, ότι δεν θα άφηνα ένα τέτοιο ατυχές συμβάν να κάμψει το ηθικό μου και πολύ σύντομα αποφάσισα να επανέλθω. Αγόρασα ένα ωραιότατο μεγάλο ψάρι, διάλεξα και ένα κατάλληλο μαχαίρι και βάλθηκα να ξελεπιάζω (όπως φανταζόμουν ότι γίνεται το σωστό ξελέπιασμα). Όταν τελείωσα, το ψάρι έμοιαζε με θύμα πολύνεκρου. Και σε γάτες να το είχα δώσει, πιο πολύ κρέας θα είχαν αφήσει επάνω… Τέτοιος ήταν ο ζήλος μου! Αλλά ακόμη χειρότερο θέαμα παρουσίαζε η κουζίνα. Λέπια παντού! Κι όταν λέω παντού, εννοώ πάγκο, πάτωμα, ταβάνι και οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή ή επιφάνεια βρισκόταν σε ακτίνα δύο μέτρων από το θαυματουργό μαχαίρι μου…
Κάπου εκεί έπρεπε μάλλον να είχα σταματήσει (ή τελοσπάντων να είχα ζητήσει οδηγίες από κανέναν πιο έμπειρο), αλλά δεν το έκανα. Ήμουν βέβαιη ότι θα τα κατάφερνα μια χαρά μόνη μου. Κι έτσι, λίγες μέρες μετά, ήρθε η ώρα για την τρίτη απόπειρα. Αυτή τη φορά είχα αγοράσει και το ειδικό εργαλείο για το καθάρισμα των ψαριών και θεωρούσα ότι είχα τον τιμητικό τίτλο “Miss Ξελεπιάστρα” στο τσεπάκι μου. Σήκωσα λοιπόν τα μανίκια και άρχισα να βγάζω τα λέπια με φοβερή προσήλωση και φροντίδα. Μόνο μασάζ που δεν έκανα στο ψάρι. Δύο ώρες μού πήρε να βγάλω τα λέπια! Και τελικά τα κατάφερα. Δεν έμεινε ούτε ένα πάνω! Μόνο που ήμουν τόσο προσηλωμένη στον ιερό σκοπό μου, που ξέχασα να καθαρίσω και τα εντόσθια…
Ακολούθησαν κι άλλες στενές επαφές τρίτου τύπου με τον κόσμο της θάλασσας, μέχρι που έμαθα τελικά πώς να καθαρίζω ψάρια. Αν δεν τα είχα καταφέρει, μάλλον η σημερινή ανάρτηση δεν θα ήταν εύκολο να γραφτεί. Με πολύ υπερηφάνεια, λοιπόν, σας παρουσιάζω μία σούπα με κοκκινόψαρο, γαρίδες και νουντλς.Το κοκκινόψαρο είναι ιδανικό ψάρι για σούπες, αφού έχει γεμάτη γεύση και όχι πολλά κόκκαλα. Οι γαρίδες και τα νουντλς δίνουν μια πιο εξωτική νότα στο συγκεκριμένο πιάτο, ενώ ο χειροποίητος ζωμός το κάνει θρεπτικό και πολύ νόστιμο. Απολαύστε το τις κρύες μέρες του χειμώνα με μπόλικο -κατά προτίμηση φρεσκοτριμμένο- πιπέρι.
Σούπα με κοκκινόψαρο, γαρίδες και νουντλς
Σούπα με κοκκινόψαρο, γαρίδες και νουντλς
Υλικά
Για τον ζωμό:
- 1lt νερό
- 1 καρότο (κομμένο σε χοντρές ροδέλες)
- 1 φρέσκο κρεμμυδάκι (το άσπρο μέρος – κομμένο σε χοντρές ροδέλες)
- 1 ξερό κρεμμύδι
- 1 ματσάκι μαϊντανό
- 1 κουτ. σούπας γλυκιά πάπρικα
- 1 κουτ. γλυκού ελαιόλαδο
- αλάτι/πιπέρι
Για τη σούπα:
- 150γρ. νουντλς ρυζιού
- 1 κοκκινόψαρο
- 12-16 μεγάλες γαρίδες με κέλυφος
- 1 σκόρδο λιωμένο
- 1 κόκκινη πιπεριά (κομμένη σε μικρά κυβάκια)
- 1 κίτρινη πιπεριά (κομμένη σε μικρά κυβάκια)
- 1 φρέσκο κρεμμυδάκι (το πράσινο μέρος – κομμένο σε ροδέλες)
- 1/4 κουτ. γλυκού κόλιανδρο ξερό σε σκόνη
- 2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
- 2 κουτ. σούπας πάστα ντομάτας
- 1 σφηνάκι κόκκινο ξηρό κρασί
- αλάτι / πιπέρι
Σούπα με κοκκινόψαρο, γαρίδες και νουντλς
Εκτέλεση
Για τον ζωμό:
Σε μία μεγάλη κατσαρόλα βάζετε όλα τα υλικά για τον ζωμό μαζί με το κεφάλι του κοκκινόψαρου και τα κελύφη και κεφάλια από τις γαρίδες.
Βράζετε σε χαμηλή φωτιά για 30′-40′, προσέχοντας να αφαιρείτε τον αφρό που σχηματίζεται στην επιφάνεια.
Σουρώνετε σε πολύ ψιλή σήτα και κρατάτε το ζουμί, διατηρώντας το ζεστό.
Για τη σούπα:
Σε μια κατσαρόλα, ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το φρέσκο κρεμμυδάκι, τις πιπεριές και το σκόρδο.
Σβήνετε με κρασί και προσθέτετε την πάστα ντομάτας και τον κόλιανδρο.
Ανακατεύετε για να βγουν τα αρώματα της ντομάτας και προσθέτετε τον ζεστό ζωμό που φτιάξατε.
Μόλις πάρει βράση, προσθέτετε το ψάρι και τις γαρίδες.
Αλατοπιπερώνετε (προσοχή γιατί ο ζωμός έχει ήδη αλάτι) και σιγοβράζετε για λίγα λεπτά μέχρι να μαγειρευτεί το ψάρι.
Για τα νουντλς:
Βυθίζετε τα νουντλς σε καυτό νερό και τα αφήνετε μέχρι να μαλακώσουν τελείως (θέλουν περίπου 8′-10′).
Σύνθεση:
Μοιράζετε τα νουντλς σε μπολ. Πάνω από τα νουντλς βάζετε κομμάτια από το ψάρι (αφού το ξεκοκκαλίσετε) και γαρίδες. Περιχύνετε με τη σούπα και καταναλώνετε όσο είναι ζεστό.
Tip: Μπορείτε να φτιάξετε τον ζωμό από την προηγούμενη μέρα και να τον διατηρήσετε στο ψυγείο, ώστε να μοιράσετε τον χρόνο παρασκευής του φαγητού. Επίσης, μπορείτε να φτιάξετε μεγαλύτερη ποσότητα ζωμού και να τον αποθηκεύσετε στην κατάψυξη για επόμενες παρασκευές. Σε κάθε περίπτωση, ζεσταίνετε τον ζωμό πριν τον χρησιμοποιήσετε.
Σούπα με κοκκινόψαρο, γαρίδες και νουντλς