Σαλάτα με σολωμό και σος μπλε τυριού & τραγανά κριτσίνια με δεντρολίβανο

Τις προάλλες, βρισκόμουν σε μία κατάμεστη αίθουσα αναμονής. Κι όταν βρίσκεσαι σε μια αίθουσα αναμονής γεμάτη κόσμο και γνωρίζεις ότι θα πρέπει να περιμένεις μία αιωνιότητα και μία ημέρα για να έρθει η σειρά σου, έχεις τρεις επιλογές για να σκοτώσεις την ώρα σου…

Επιλογή νούμερο 1:
Βγάζεις το κινητό από τη τσάντα και ξεκινάς ένα μαραθώνιο πασιέντζας ή θυμάσαι να πάρεις τηλέφωνο όλους τους παλιούς συμμαθητές σου, με τους οποίους έχεις να μιλήσεις από την προηγούμενη φορά που είχες βρεθεί σε μια κατάμεστη αίθουσα αναμονής.

Επιλογή νούμερο 2:
Πιάνεις κουβέντα με τον διπλανό. Τα θέματα που μπορείς να συζητήσεις είναι πολλά, αλλά η συζήτηση επιβάλλεται να ξεκινήσει και να τελειώσει με σχόλιο για την απίστευτη αναμονή και για το πόσες σημαντικές δουλειές σε περιμένουν εκεί έξω (Είναι γεγονός! Είσαι ο πιο πολυάσχολος άνθρωπος του κόσμου!).

Επιλογή νούμερο 3:
Παίρνεις μια στοίβα περιοδικά και αρχίζεις να ξεφυλλίζεις μανιωδώς. Όλο και κάποιο τελευταίο ειδύλλιο της σόουμπιζ θα σου έχει ξεφύγει…

Στη δική μου περίπτωση, με ένα κινητό να αργοπεθαίνει από μπαταρία και την κοπέλα στο διπλανό κάθισμα να λύνει τηλεφωνικά το μεγάλο ερώτημα “Τι να φορέσω απόψε που είναι το δεύτερο ραντεβού με τον άντρα των ονείρων μου”, οι επιλογές δεν ήταν πολλές. Πήρα, λοιπόν, τη στοίβα που μου αναλογούσε από το τραπεζάκι με τα περιοδικά και άρχισα να ξεφυλλίζω. Και κει, πάνω στο ξεφύλλισμα του τρίτου περιοδικού, έπεσα πάνω σε συνέντευξη καλλίγραμμης αοιδού, την οποία όφειλα να διαβάσω, αν ήθελα να σκοτώσω ένα ακόμη δεκάλεπτο αυτής της υπέροχης αναμονής.

Εννοείται ότι η αοιδός δεν επιθυμούσε να συζητήσει για τα προσωπικά της αλλά τον τελευταίο καιρό είναι μόνη της και περνάει πολύ καλά. Εννοείται ότι η αοιδός είχε άψογη συνεργασία με τους υπόλοιπους αοιδούς που τραγουδούν στο ίδιο μαγαζί, και αυτό είναι κάτι που βγαίνει στο κοινό. Εννοείται ότι το μεγαλύτερο όνειρο της αοιδού δεν ήταν να πάει καλά ο δίσκος της αλλά να επιτευχθεί η παγκόσμια ειρήνη και να λυθεί το πρόβλημα της φτώχειας στον τρίτο κόσμο. Και μετά από όλες αυτές τις απόλυτα πρωτότυπες και φοβερά βαρύγδουπες δηλώσεις, ήρθε να προστεθεί και αυτή: “Δεν κάνω απολύτως τίποτα για το σώμα μου. Τρώω ό,τι θέλω, όσο θέλω και όποτε θέλω. Και δεν έχω γυμναστεί ποτέ στη ζωή μου.”

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα ερωτηματικά μιας ταπεινής μπλόγκερ, που άπειρες φορές έχει ακούσει ανάλογες δηλώσεις από καλλίγραμμες κοπέλες του καλλιτεχνικού στερεώματος, οι οποίες ουδέποτε γυμνάστηκαν και τρώνε τον αγλέορα χωρίς να παίρνουν δράμι. Διότι πώς γίνεται όλοι οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί να παχαίνουν και οι πρεσβευτές της σόουμπιζ να είναι συλφίδες χωρίς κόπο; Πώς τρώνε τριάντα δύο σουβλάκια και πίνουν δώδεκα αναψυκτικά προτού πέσουν με τα μούτρα στο δίκιλο παγωτό και παραμένουν η προσωποποίηση της σύσφιξης και του κοιλιακού; Κι όλα αυτά δίχως να χύσουν μια στάλα ιδρώτα (ή να επισκεφθούν τα σχετικά ινστιτούτα)… Εντάξει, υπάρχουν και κάποιοι τυχεροί εκεί έξω με φοβερό μεταβολισμό, που καίει τα πάντα σε χρόνο dt ενώ εκείνοι αράζουν στον καναπέ του σπιτιού τους τρώγοντας πατατάκια. Όμως αυτοί οι άνθρωποι είναι ελάχιστοι και μπορούν να καταχωρηθούν στη λίστα με τα αξιοπερίεργα του κόσμου τούτου (κάτι σαν το τέρας του Λοχ Νες ή το τρίγωνο των Βερμούδων). Με όλους τους υπόλοιπους τι γίνεται; Μήπως φταίει το νερό; Μήπως ο αέρας που αναπνέουν; Μήπως η καλή νεράιδα τους ακούμπησε με το μαγικό ραβδάκι της;

Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του… Εγώ θα ήθελα μόνο να δηλώσω πως αν ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που ουδέποτε γυμνάστηκαν αλλά τρώνε ό,τι θέλουν, όποτε θέλουν και όσο θέλουν και συνεχίζουν να ψωνίζουν μπλουζάκι extra small, μπορείτε να αποχωρήσετε από το συγκεκριμένο μπλογκόσπιτο και να ψάξετε συνταγή για σουφλέ σοκολάτας με τρεις μπάλες παγωτό και διπλή μερίδα σαντιγύ. Αν πάλι ανήκετε στην κατηγορία των κοινών θνητών και επιθυμείτε μια συνταγή για τις μέρες που θέλετε να φάτε κάτι ελαφρύ αλλά γευστικό, συνεχίστε να διαβάζετε. Η σαλάτα με σολωμό και σος μπλε τυριού καθώς και τα τραγανά κριτσίνια με δεντρολίβανο που ακολουθούν ίσως είναι αυτό ακριβώς που ζητάτε…

υ.γ. Πριν προσωρήσουμε στη συνταγή, θέλω να ευχαριστήσω τη Ρούλα από το όμορφο μπλογκ MY LIFE MY MEMORIES για το βραβείο που μου χάρισε!

Και τώρα η συνταγή!

Σαλάτα με σολωμό και σος μπλε τυριού & τραγανά κριτσίνια με δεντρολίβανο