Ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί καλοκαιρόφιλοι -σαν και του λόγου μου- το πήραν απόφαση αυτή την εβδομάδα πως ο χειμώνας είναι προ των πυλών. Δηλαδή, τι προ των πυλών; Τις διάβηκε τις πύλες και προχωρά με βήμα ταχύ κι αποφασιστικό. Κι αν κάνει και κανένα πισωγύρισμα με ήλιο που ξεμυτίζει και ανεβάζει ξανά τον υδράργυρο, απλό τσαλιμάκι είναι και μάλλον δεν θα κρατήσει πολύ. Ήρθε για να μείνει, σας λέω, και στο διάβα του σάρωσε αγαπημένες καλοκαιρινές συνήθειες. Θαλασσινές βουτιές σε παραλίες με παιδάκια που σκούζουν και μαμάδες που τα κυνηγάνε κατά πόδας αποτελούν για τους περισσότερους ήδη παρελθόν. Κόπηκαν κι οι βραδινές ποδηλατάδες την ώρα που τα ρολόγια σημαίνουν δώδεκα και οι δρόμοι ξαλαφρώνουν από απρόσεκτους οδηγούς (μπορείς, βέβαια, να βγεις για ποδήλατο νωρίτερα, αν σου αρέσουν τα εξτριμ σπορ και δεν σε σκιάζουν πιθανά τετ-α-τετ με τον δρεπανοφόρο κύριο…). Μα το μεγαλύτερο πλήγμα απ’ όλα αυτά -τουλάχιστον για τη γράφουσα- είναι τα λουκέτα που μπαίνουν σιγά σιγά στους θερινούς κινηματογράφους.
Μετά περισσής λύπης διαπιστώνω πως έφτασε η ώρα να αποχαιρετίσουμε για άλλη μια χρονιά τις υπαίθριες οθόνες, τις καρέκλες σκηνοθέτη που τραμπαλίζουν πάνω στο χαλίκι, τα βολικά τραπεζάκια που σου επιτρέπουν να ακουμπάς όλη την πραμάτεια που αγόρασες από το μπαρ (και μετά αναρωτιέσαι γιατί το σινεμά σού κοστίζει 50 ευρώ…), την μυρωδιά από νυχτολούλουδο (σε συνδυασμό με τη μυρωδιά από το τσιγάρο του μπροστινού) και όλα αυτά που, τελοσπάντων, συνθέτουν ένα καθωσπρέπει θερινό σινεμά. Γιατί δεν λέω, και ο χειμώνας προσφέρεται για κινηματογραφικές βραδιές, αλλά τα καλοκαιρινά σινεμαδάκια (ειδικά αυτά τα παλαιακά της γειτονιάς) έχουν άλλη χάρη.
Αν, λοιπόν, ανήκετε κι εσείς στην ίδια κατηγορία με μένα, μάλλον αυτή την περίοδο θα αντιμετωπίζετε ένα σοβαρό δίλημμα. Γιατί, από τη μια, ο καιρός δεν προσφέρεται για υπαίθριες σινεθεάσεις και το να ντυθείτε σαν κρεμμύδι για να δείτε μια ταινία δεν είναι και το καλύτερό σας. Κι από την άλλη, δεν σας κάνει ακόμη καρδιά να κλειστείτε σε κάποια σκοτεινή αίθουσα (αφήστε που αυτήν την εποχή κυκλοφορούν ιώσεις και οι κλειστοί χώροι δεν αποτελούν και την πιο σώφρονα επιλογή). Μην άγχεστε όμως! Μετά από σοβαρή περισυλλογή επί του θέματος, θα σας αποκαλύψω την πιο βολική και συμφέρουσα λύση στο δίλημμά σας, που δεν είναι άλλη από σινεμά στο σπίτι με ταινία της επιλογής σας, καλή παρέα και καθόλα κινηματογραφικό σνακ. Διότι, ερωτώ, ποια λιχουδιά θυμίζει περισσότερο σινεμά από το ποπκορν; Καμία, απαντώ. Σας έχω, λοιπόν, διπλή πρόταση, που μπορείτε να απολαύσετε και, μάλιστα, χωρίς ιδιαίτερες τύψεις (αφού δεν περιέχει βούτυρο). Δοκιμάστε το ποπκορν σε δύο εκδοχές που ακολουθεί και είμαι σίγουρη πως οι βραδιές σπιτικού σινεμά θα γίνουν η αγαπημένη σας συνήθεια…
Ποπκορν σε δύο εκδοχές (με τυρί & με σοκολάτα)
Ποπκορν σε δύο εκδοχές (με τυρί & με σοκολάτα)
Υλικά
Για την τυρένια εκδοχή:
- 1/2 φλιτζ. σπόρους καλαμποκιού
- 2-3 κουτ. σούπας ηλιέλαιο
- 1/2 – 1 κουτ. γλυκού σκόρδο σε σκόνη
- 1 1/2 κουτ. γλυκού ξερό βασιλικό
- 2 – 3 κουτ. σούπας τριμμένο ρεγκάτο ή τσένταρ (ή άλλο τυρί της προτίμησής σας)
- αλάτι
Για την σοκολατένια εκδοχή:
- 1/2 φλιτζ. σπόρους καλαμποκιού
- 2-3 κουτ. σούπας ηλιέλαιο
- 80 γρ. κουβερτούρα (σπασμένη σε μικρά κομμάτια)
- 1 κουτ. σούπας βούτυρο
- 1/4 κουτ. γλυκού τσίλι σε σκόνη
Εκτέλεση
Για την τυρένια εκδοχή:
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, βάζετε το ηλιέλαιο και από πάνω ρίχνετε τους σπόρους καλαμποκιού με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργήσουν μία στρώση (θέλουμε όλοι οι σπόροι να ακουμπάνε στο ηλιέλαιο).
Κλείνετε το καπάκι της κατσαρόλας και ανάβετε το μάτι της κουζίνας στο πιο δυνατό.
Μόλις ακούσετε τους πρώτους σπόρους να σκάνε, σβήνετε το μάτι αλλά δεν μετακινείτε την κατσαρόλα.
Κατά διαστήματα, κουνάτε την κατσαρόλα (με αυτό τον τρόπο σκάνε όλοι οι σπόροι).
Όταν πάψετε να ακούτε τον ήχο από το σκάσιμο του καλαμποκιού, ανοίγετε το καπάκι, αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά, ρίχνετε όλα τα υπόλοιπα υλικά μέσα στην κατσαρόλα και ανακατεύετε.
Μεταφέρετε σε μπολ και απολαμβάνετε.
Ποπκορν σε δύο εκδοχές (με τυρί & με σοκολάτα)
Για την σοκολατένια εκδοχή:
Σε ένα μικρό κατσαρολάκι, βάζετε την κουβερτούρα και το βούτυρο και τα λιώνετε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά.
Εν τω μεταξύ, ετοιμάζετε το ποπκορν με την ίδια διαδικασία που περιγράφεται στην τυρένια εκδοχή.
Μόλις το ποπκορν είναι έτοιμο, ρίχνετε τη ζεστή σοκολάτα μέσα στην κατσαρόλα του ποπκορν και ανακατεύετε, ώστε να πάει η σοκολάτα παντού. (Εναλλακτικά απλώνετε το ποπκόρν σε λαδόκολλα και ρίχνετε εκεί τη σοκολάτα.)
Μόλις είναι έτοιμο, πασπαλίζετε με το τσίλι και απολαμβάνετε.
Ποπκορν σε δύο εκδοχές (με τυρί & με σοκολάτα)
Tip1: Και οι δύο εκδοχές που παρουσιάζονται δεν περιέχουν έξτρα βούτυρο για να είναι όσο το δυνατόν πιο λάιτ. Αν, ωστόσο, θέλετε, μπορείτε να ρίξετε στο ποπκορν σας και λιωμένο βούτυρο, προτού προσθέσετε το τυρί ή τη σοκολάτα. Αυτό θα αυξήσει τη γεύση, αλλά και τις θερμίδες.
Tip2: Αν σκοπεύετε να σερβίρετε τη σοκολατένια εκδοχή σε παιδιά ή αν δεν είστε φίλος του τσίλι, μπορείτε να πασπαλίσετε με κανέλα.
Tip3: Οι αναλογίες των μυρωδικών/μπαχαρικών είναι ενδεικτικές και μπορείτε να τις προσαρμόσετε στα γούστα σας.
Tip4: Χρησιμοποιούμε μεγάλη κατσαρόλα για το ποπκορν ώστε να μην χρειαστεί οι σπόροι να δημιουργήσουν και δεύτερη στρώση (έτσι οι περισσότεροι σπόροι μας θα σκάσουν).
Tip5: Είναι σημαντικό όταν βάζετε το ηλιέλαιο στην κατσαρόλα να φροντίζετε να πάει σε όλο τον πάτο του σκεύους (κουνώντας την κατσαρόλα), ώστε να μην έχετε καμένο ποπκορν.
Tip6: Οι συγκεκριμένες εκδοχές (και ειδικά η σοκολατένια αν αφαιρέσετε το τσίλι) μπορούν να σερβιριστούν και σε μπουφέ παιδικού πάρτυ. Μπορούν να σερβιριστούν μέσα σε χωνάκια από χρωματιστό χαρτί ή χαρτόνι, που θα φτιάξετε μόνοι σας.