Μπράουνις με καρύδια και άρωμα μαστίχας

Υπάρχει άραγε κάπου στον κόσμο, πιθανότατα σε κάποιο ξεχασμένο σημείο του χάρτη, η Χώρα του Παγωτού; Δεν μιλάω, βέβαια, για ένα μέρος του οποίου οι κάτοικοι τρώνε πολύ παγωτό (τόσο που στο τέλος πονάει η κοιλιά τους, αλλά αυτοί συνεχίζουν απτόητοι), αλλά για την απόλυτη Παγωτοχώρα. Μια χώρα που τα πάντα και οι πάντες περιστρέφονται γύρω από το παγωτό…

Όλοι οι πολίτες της Παγωτοχώρας ασχολούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το παγωτό. Άλλος είναι παγωτο-ερευνητής και έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να ανακαλύπτει από μία νέα γεύση παγωτού κάθε μέρα. Άλλος είναι παγωτο-δοκιμαστής και δοκιμάζει τις νέες γεύσεις πριν φτάσουν στο κοινό για να αποφανθεί αν είναι αρκούντως λαχταριστές, κι άλλος παγωτο-ελεγκτής και ελέγχει ότι το κάθε παγωτό περιέχει τα κατάλληλα συστατικά ώστε να προσφέρει έξτρα χαρά σε όποιον το καταναλώσει. Οι παγωτο-παρασκευαστές τοποθετούν τα παγωτά σε όμορφα στολισμένες συσκευασίες και οι παγωτο-πωλητές τα πουλάνε σε μικρούς και μεγάλους, προσέχοντας να βάζουν πάντα μια παραπάνω μπάλα στους πιο χαμογελαστούς πελάτες τους. Και υπάρχουν, βεβαίως, και οι παγωτο-γιατροί που συμβουλεύουν τους ασθενείς για το πόσο παγωτό και ποια γεύση πρέπει να φάνε, αν θέλουν να γίνουν περδίκι.

Τα απογεύματα, οι κάτοικοι της Παγωτοχώρας βγαίνουν βόλτα κρατώντας πάντα ένα παγωτό στο χέρι (κι από τη γεύση που κρατάει ο καθένας καταλαβαίνεις τι διάθεση έχει -για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι πιο χαρούμενοι προτιμούν πάντα τη φράουλα, ενώ οι προβληματισμένοι τρώνε σκεφτικοί ένα παγωτό φιστίκι). Τα σαββατοκύριακα οργανώνονται τα πιο πολύχρωμα πικ νικ και ο καθένας φέρνει το καλαθάκι με το αγαπημένο του παγωτό για να το μοιραστεί με τους φίλους του. Και μια φορά το χρόνο, την Πρωτοχρονιά -που για τους κατοίκους της Παγωτοχώρας είναι η Εθνική Μέρα Παγωτού-, ο κυβερνήτης βγάζει λόγο, απαριθμώντας όλες τις γεύσεις παγωτού που έχουν εφευρεθεί την προηγούμενη χρονιά και εύχεται να δημιουργηθούν άλλες τόσες το νέο έτος.

Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, ε; Κι όμως, κάτι μου λέει πως αυτή η χώρα υπάρχει. Μπορεί να βρίσκεται σε κάποιο πολύ μακρινό μέρος, στην πιο απόμερη ίσως γωνιά του χάρτη, μα σίγουρα υπάρχει. Το μόνο που μένει μονάχα είναι να ανακαλύψω πού ακριβώς βρίσκεται. Κι αφού το ανακαλύψω, να ετοιμάσω όλα τα απαραίτητα έγγραφα για να πολιτογραφηθώ. Κάτοικος Παγωτοχώρας με τη βούλα. Και να μεταναστεύσω μόνιμα εκεί. Και να περνάω τις μέρες και τις νύχτες μου αγκαλιά με πολύχρωμες παγωτογεύσεις. Μέχρι τότε, βέβαια, δεν το βάζω κάτω. Κάνω την απαιτούμενη προπόνηση για να γίνω άξια πολίτης αυτού του μακρινού τόπου, καταναλώνοντας διαρκώς παγωτά. Εντάξει, όχι σκέτα. Όλο και κάτι λαχταριστό υπάρχει για να τα συνοδεύσω. Όπως αυτό το μπράουνις με καρύδια που ακολουθεί, το οποίο όσο να πεις το ζητάει το παγωτάκι του. Σκεφθείτε μόνο την υπέροχη αντίθεση στον ουρανίσκο όταν το παγωτό βανίλια συναντά τη ζεστή σοκολάτα, που κυριολεκτικά λιώνει στο στόμα. Ή μάλλον, αντί να το σκέφτεστε, γευθείτε το. Φτιάχνεται τόσο εύκολα που είναι πραγματικά κρίμα να μην το φτιάξετε σήμερα κιόλας…Καλή σας απόλαυση!

Μπράουνις με καρύδια και άρωμα μαστίχας

Υλικά (για 9 κομμάτια)

• 150γρ. βούτυρο
• 150γρ. κουβερτούρα
• 200γρ. ζάχαρη
• 3 αυγά
• 150γρ. αλεύρι
• 100γρ. καρύδια
• 2 κουτ. σούπας λικέρ μαστίχα (ή άλλο λικέρ της αρεσκείας σας)

Εκτέλεση

Σε μία μικρή κατσαρόλα, σε χαμηλή φωτιά, ζεσταίνετε το βούτυρο με την κουβερτούρα μέχρι να λιώσουν.

Αφού λιώσουν, τα ανακατεύετε και προσθέτετε και τη ζάχαρη. Ανακατεύετε ξανά και αποσύρετε από τη φωτιά.

Προσθέτετε στην κατσαρόλα ένα-ένα τα αυγά και ανακατεύετε καλά.

Προσθέτετε το λικέρ και τα καρύδια και αφού ανακατέψετε, ρίχνετε και το αλεύρι. Ανακατεύετε και πάλι μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.

Ρίχνετε το μείγμα σε βουτυρωμένο ταψάκι και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 175°C, για 25′-30′ (ανάλογα το πόσο δυνατός είναι ο φούρνος σας).

Μόλις ψηθεί, το αφήνετε να σταθεί λίγα λεπτά, ώστε να μπορεί να κοπεί, και το απολαμβάνετε ζεστό με παγωτό.

Tip1: Όσο αφήνετε το μπράουνις να κρυώνει, τόσο σταθεροποιείται η σοκολάτα.

Tip2: Αντί για λικέρ μαστίχα, δοκιμάστε το και με λικέρ περγαμόντο, πορτοκάλι ή κεράσι, που του ταιριάζουν πολύ.