Γλυκά κεκάκια γεμιστά με νουτέλα

-Το θέλω σίγουρα girly! Να είναι κοριτσίστικο και χαριτωμένο.

-Θα το προσπαθήσω…

-Και ελαφρώς καρτουνίστικο! Να μου ταιριάζει.

-Εντάξει…

-Και βέβαια, μοντέρνο και minimal! Στο 2014 ζούμε.

-Ok…

-Και σύγχρονο και φρέσκο! Να μην κουράζει. Να σε κάνει να θες να το διαβάζεις συνέχεια.

-Φυσικά…

-Α, και κάπως μαμαδίστικο! Να μη ξεχνιόμαστε.

-Εννοείται…

Κάπως έτσι, ξεκίνησαν όλα. Ή, για την ακρίβεια, κάπως έτσι κατέληξαν. Γιατί η αρχή έγινε πέρσι. Εκεί, γύρω στον Νοέμβρη, όταν ο πολυαγαπημένος φίλος και εξαιρετικά ταλαντούχος web-designer Βαγγέλης (ένα μικρό δείγμα της πολύ προσεγμένης δουλειάς του μπορείτε να δείτε εδώ) μου έβαλε το ζιζάνιο της ανανέωσης. “Καλό το μπλογκ σου, βρε Αναστασία, αλλά τη θέλει την ανανέωσή του. Μπορούμε να το φτιάξουμε πολύ ωραίο. Πες εσύ το ναι και άσε τα υπόλοιπα σε μένα!”, έριξε εκείνος τον σπόρο. Κι ο σπόρος φώλιασε στο δαιμόνιο μυαλουδάκι της food blogger και, με τον καιρό, φύτρωσε η ανάγκη για αλλαγή. Μια ανάγκη που γινόταν όλο και πιο έντονη καθώς πλησίαζαν τα δεύτερα γενέθλια του μπλογκόσπιτου, που τόσο ζεστά φιλοξένησε εκείνη και τους μπλογκοφίλους της για αρκετό καιρό. Κι έτσι, η μεγάλη απόφαση ελήφθη ένα καλοκαιρινό απόγευμα. Και ευθύς ενημερώθηκαν όσοι θα συμμετείχαν ενεργά στο μεγαλεπήβολο εγχείρημα (βλέπε Βαγγέλης και Γιάννης. Τον πρώτο σάς τον σύστησα ήδη, ο δεύτερος είναι το άτομο που δεν κουράζεται να υποστηρίζει κάθε νέα ιδέα μου και να συμμετέχει ενεργά στην υλοποίησή της. Και οι δύο ξέρουν καλά τι σημαίνει να δουλεύεις με μια τελειομανή, αλλά δεν πτοούνται. Αυτό θα πει θάρρος!)

Anyway, κάπως έτσι βρεθήκαμε (τρεις ενήλικες κι ένα μωρό) να συζητάμε με τις ώρες (μιλάμε για αυστηρά επαγγελματικά μίτινγκς, όχι αστεία), να διαφωνούμε και να συμφωνούμε (ή να συμφωνούμε ότι απλά διαφωνούσαμε), να αραδιάζουμε ιδέες (τρελό μπρειν-στόρμινγκ), να σχεδιάζουμε, να διαλέγουμε χρώματα, να κάνουμε αλλαγές (και ξανά αλλαγές, και ξανά αλλαγές…). Ώσπου, καταλήξαμε σε κάτι που άρεσε σε όλους (ή τελοσπάντων άρεσε πολύ στη food blogger και οι υπόλοιποι ανάσαναν με ανακούφιση). Με άλλα λόγια, το εικαστικό κομμάτι ήταν έτοιμο! (Και εγώ είχα ήδη κερδίσει μια περίοπτη θέση στη λίστα του Βαγγέλη “Clients from Hell”…)

Σειρά είχαν τα πρακτικά. Κοινώς, όλες αυτές οι μικρές ή μεγάλες μετατροπές που πρέπει να γίνουν όταν αλλάζεις πλατφόρμα και θέλεις τόσο οι καινούργιες όσο και οι παλιότερες αναρτήσεις σου να εμφανίζονται αξιοπρεπώς κι όχι ανακατεμένες και κακοφτιαγμένες, σαν διαδικτυακός αχταρμάς. Με άλλα λόγια, ακολούθησαν ατέλειωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή, για διορθώσεις, κατηγοριοποιήσεις κι άλλες αντίστοιχου τύπου εργασίες, που μπορούν σε χρόνο ρεκόρ να ανεβάσουν τον δείκτη μυωπίας σου στα ύψη. Κάπου εκεί, κατάλαβα πόσο αγαπώ το μπλογκοσπιτάκι μου. Γιατί αν δεν το αγαπούσα τόσο, δεν θα φλέρταρα σε καθημερινή βάση με την αγκύλωση δείκτη (από το πολύ κλικ-κλικ με το ποντίκι) και τη μόνιμη τύφλωση (την προσωρινή την είχα ήδη στο τσεπάκι, αφού ακόμη κι όταν σηκωνόμουν από τον υπολογιστή, τα μάτια μου έβλεπαν εκατοντάδες ροζ κουκκίδες να αιωρούνται μπροστά μου -το girly touch που λέγαμε…).

Νομίζω, όμως, ότι όλος αυτός ο κόπος άξιζε. Γιατί κάπως έτσι δημιουργήθηκε το νέο μου διαδικτυακό σπιτικό. Κι έτσι είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας καλωσορίσω! Μπείτε με το δεξί και επιτρέψτε μου να σας ξεναγήσω…

Λοιπόν, από την αρχή ήθελα το καινούργιο μου σπιτάκι να είναι ζεστό, χαρούμενο και να επιτρέπει σε όποιον το επισκέπτεται να βρίσκει εύκολα μια γωνιά που του αρέσει. Με βάση αυτή τη σκέψη, κι επειδή σε κάθε καθωσπρέπει σπιτικό τα πάντα πρέπει να είναι τακτοποιημένα, μπορείτε πλέον να βρείτε όλες τις συνταγές κατηγοριοποιημένες σε πέντε βασικές κατηγορίες (είναι τα γλυκούλικα εικονίδεια στο πάνω μέρος της σελίδας), ώστε να διαλέγετε εύκολα και γρήγορα την κατηγορία που επιθυμείτε.

Κι αφού από κανένα σωστό σπιτικό δεν πρέπει να λείπει μια χαμογελαστή οικοδέσποινα, στα δεξιά σας μπορείτε να δείτε εμένα (ναι, εγώ είμαι αυτή που παίζει με το πορτοκάλι!) αλλά και τα αγαπημένα μου είδη συνταγών. Είναι οι συνταγές που αγαπώ περισσότερο να μαγειρεύω, γιατί μου επιτρέπουν να είμαι δημιουργική και να χαρίζω χαμόγελα στην οικογένειά μου και στους φίλους μου. Ανάμεσά τους ελπίζω ότι θα μπορέσετε κι εσείς να ξετρυπώσετε γεύσεις οι οποίες θα σας βοηθήσουν να αξιοποιήσετε το φαγάκι που σας περίσσεψε, να οργανώσετε το επόμενο πάρτυ σας, να φάτε κάτι ελαφρύ, να ξεκινήσετε τη μέρα σας με ένα δυναμωτικό πρωινό, να ετοιμάσετε το δικό σας fast-food χωρίς τύψεις ή να δώσετε στα παιδάκια σας κάτι που θα τα ενθουσιάσει.

Μη μου πείτε ότι χορτάσατε αλλαγές, γιατί ακόμη δεν σας έχω πει την πιο σημαντική! Το κυριακάτικο κουτάλι αποφάσισε πως δεν θέλει να “σκουριάζει” κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και να ανακατεύει τα τσουκάλια του μόνο τις Κυριακές. Εννοείται ότι οι κυριακάτικες αναρτήσεις δεν σταματούν. Απλά θα μαγειρεύουμε μαζί και τις καθημερινές! Όσο για τις νέες συνταγές, παραμένουν νόστιμες, μυρωδάτες, δημιουργικές. Όμως, στο πνεύμα της αλλαγής (διαδικτυακής και προσωπικής), θα υπάρχουν περισσότερες συνταγές για παιδιά (για να τιμήσουμε και την πιπίλα στο λογότυπο -μη μου πείτε ότι δεν την προσέξατε!) και με μεγαλύτερη έμφαση στην ταχύτητα και την ευκολία. Γιατί, έννοιες όπως ταχύτητα και ευκολία τις (εκ)τιμάς διαφορετικά όταν μαγειρεύεις αγκαλιά με ένα μωρό…

Μετά από όλα αυτά, κι αν το καινούργιο μου σπιτικό σάς έκανε να αισθανθείτε φιλόξενα ή αν απλά σας άνοιξε την όρεξη, μη ξεχάσετε να συμπληρώσετε το mail σας στο πεδίο “Εγγραφή” στο τέλος της δεξιάς στήλης. Έτσι θα μπορείτε να λαμβάνετε εύκολα τις νέες συνταγές του κυριακάτικου κουταλιού στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο. Για να μαγειρεύουμε παρέα! Κι αν θέλετε, μπορείτε να με βρείτε και στο facebook, στο pinterest και στο Instagram ή να μου στείλετε mail, στο οποίο θα χαρώ ιδιαίτερα να απαντήσω.

Κλείνοντας το καλωσόρισμά μου, και πριν σας αφήσω να περιηγηθείτε με την ησυχία σας στο νέο μου σπιτικό, θα ήθελα να σας γλυκάνω με μια λιχουδιά που αγαπώ πολύ και πιστεύω ότι κι εσείς θα αγαπήσετε. Είναι τα γλυκά κεκάκια γεμιστά με νουτέλα. Αυτά τα κεκάκια είναι από τα αγαπημένα μου γιατί φτιάχνονται πολύ εύκολα, δεν περιέχουν βούτυρο αλλά κλείνουν μέσα τους έναν μικρό “θησαυρό”. Νομίζω ότι κανείς -μικρός ή μεγάλος- δεν θα μείνει ασυγκίνητος μπροστά στη σοκολατένια, βελούδινη γέμισή τους. Πράγμα που τα κάνει ιδανικά για πάρτυ αλλά και για παιδικό σνακ για το σχολείο ή το σπίτι. Μετά από όλα αυτά, μη μου πείτε ότι δεν θέλετε να τα δοκιμάσετε… Το ξέρω ότι ήδη γνέφετε με ενθουσιασμό. Προμηθευτείτε λοιπόν τα υλικά και καλή όρεξη!

υ.γ. Εμένα επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτά τα κεκάκια στον Βαγγέλη και στο Γιάννη. Για να τους γλυκάνω μετά από όλα αυτά που τράβηξαν…

Γλυκά κεκάκια γεμιστά με νουτέλα

Υλικά (για 12 κεκάκια)

• 2 φλιτζ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
• 1 φλιτζ. γάλα
• 2/3 φλιτζ. ζάχαρη
• 1 αυγό ελαφρά χτυπημένο
• 1/3 φλιτζ. σπορέλαιο
• ¼ κουτ. γλυκού μοσχοκάρυδο
• 12 κουτ. γλυκού νουτέλα

Εκτέλεση

Σε ένα μπολ, βάζετε το γάλα, τη ζάχαρη, το αυγό και το σπορέλαιο και ανακατεύετε καλά.

Προσθέτετε σιγά-σιγά και το αλεύρι με το μοσχοκάρυδο και ανακατεύετε ξανά, μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.

Μοιράζετε το μείγμα σε θήκες για μάφιν, τοποθετείτε από πάνω από 1 κουταλάκι του γλυκού νουτέλα και την σπρώχνετε ελαφρά προς τα κάτω (τα κεκάκια θα κλείσουν μέσα τους τη νουτέλα καθώς θα ψήνονται και θα φουσκώνουν).

Ψήνετε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 180°C, μέχρι να πάρουν ωραίο χρυσαφί χρώμα (περίπου 25’). Αφήστε τα να κρυώσουν ελαφρά, προτού τα βγάλετε από τις θήκες, ώστε να μη σπάσουν.

Tip1: Βάλτε στις μεταλλικές θήκες για τα μάφιν τις ειδικές χάρτινες θηκούλες, ώστε να μην κολλήσουν τα κεκάκια σας στο σκεύος. Εναλλακτικά, βουτυρώστε ή λαδώστε πολύ καλά τις θήκες προτού βάλετε το μείγμα.

Tip2: Αντί για μοσχοκάρυδο, μπορείτε να προσθέσετε γαρίφαλο, κανέλα, ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού, σπόρους βανίλιας, άρωμα αμυγδάλου ή καφέ (θα τα βρείτε σε υγρή μορφή σε μεγάλα σούπερ μάρκετ) ή όποιο άλλο αρωματικό σας αρέσει.

Tip3: Αν θέλετε να είστε πιο “γενναιόδωροι” με τη νουτέλα, βάλτε στη χάρτινη θήκη τα 2/3 του μείγματος, από πάνω τοποθετείστε τη νουτέλα και καλύψτε με το υπόλοιπο 1/3 του μείγματος. Έτσι, θα αποφύγετε το ενδεχόμενο να μη βυθιστεί εντελώς η νουτέλα.