Σάντουιτς κοτόπουλου με μπέικον, αυγό και αβοκάντο

Σε αυτό το μπλογκοσπιτάκι, τα βραβεία (όπως και οτιδήποτε άλλο κάνει την μπλόγκερ να χαμογελά και της φτιάχνει τη διάθεση) είναι πάντα ευπρόσδεκτα! Τα δε βραβεία που συνοδεύονται από ερωτήσεις είναι ακόμη πιο καλοδεχούμενα, διότι δίνουν στην μπλόγκερ τη δυνατότητα να φαντασιώνεται πως είναι τόσο διάσημη ώστε να της παίρνουν συνέντευξη (ως άλλη Αντζελίνα Τζολί στο κόκκινο χαλί). Ένα τέτοιο ακριβώς βραβείο μού χάρισε η Σοφία από το forever hugs και την ευχαριστώ ιδιαίτερα για την επιλογή. Σπεύδω, λοιπόν, να απαντήσω στις ερωτήσεις του:

1. Γιατί ξεκινήσατε το blog;

Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περάσεις τρώγοντας άνοστα φαγητά και αν έχεις κάποιες συνταγές που θα νοστιμίσουν την καθημερινότητά σου, οφείλεις να τις μοιραστείς!

2. Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει.

Με ενθουσιάζει η μυρωδιά της κανέλας στο κοκκινιστό, ένα σουφλέ που φουσκώνει, ο ήχος ενός τραγανού φύλλου τη στιγμή που συναντά το μαχαίρι, η πρώτη και η τελευταία μπουκιά ενός καλομαγειρεμένου πιάτου… Ό,τι θα ενθουσίαζε κάθε food blogger!

3. Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο;

Γιατί τι αξία έχει ένα φαγητό αν αυτός που το δοκιμάζει δεν σου λέει “μμμμ…”;

4. Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας;

Για ό,τι συμβαίνει εντός αλλά και γύρω από την κουζίνα μου. Με κάποιον μαγικό τρόπο, άλλωστε, όλα ξεκινούν και καταλήγουν στις κατσαρόλες μου (είτε μαγειρεύουν κάποιο επίσημο γεύμα είτε σιγοβράζουν βρεφικές σούπες…).

5. Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers; Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά;

Αμέ! Έχω την τύχη να έχω γνωρίσει από κοντά πολλές αξιόλογες και δημιουργικές food bloggers, ενώ πρόσφατα παραβρέθηκα και στην πρώτη μου συνάντηση για μαμαδοbloggers (στην επόμενη ελπίζω να μην προκύψει ξανά γάμος και να μείνω μέχρι το τέλος…).

6. Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια; Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει/ να αλλάζει και με ποιο τρόπο;

Το φαντάζομαι γεμάτο με ακόμη περισσότερες συνταγές, που θα χαρίζουν χαμόγελα ευτυχίας σε όλους τους καλοφαγάδες εκεί έξω. Αυτό που δεν θα ήθελα να αλλάξει είναι τα νούμερα της ζυγαριάς μου (μετά από τις δοκιμές όλων αυτών των φαγητών…).

7. Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα;

Το μαγείρεμα. Ελπίζω. Αλλιώς είμαι σε πολύ λάθος δρόμο τα τελευταία 2 χρόνια…

8. Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;

Περισσότερο από όσο θα ήθελαν οι γύρω μου. Λιγότερο από όσο θα ήθελα εγώ. Αιτούμαι παράτασης του 24ώρου εδώ και τώρα! Πού γίνονται οι αιτήσεις, παρακαλώ;

9. Πώς γεννιούνται τα posts σας;

Γεννιούνται μέσα από ένα αγαπημένο υλικό, μια αγαπημένη μυρωδιά, μια αγαπημένη γεύση και πολλές, πολλές, πολλές δοκιμές (Αγαπημένη μου ζυγαριά, δείξε επιείκεια! Δεν φταίω εγώ που συνέχεια με βλέπεις μπουκωμένη. Θυσιάζομαι για το blog μου…)

10. Ευχές για τον αναγνώστη.

Αγαπημένε μου αναγνώστη -φανερέ και αφανή-, σου εύχομαι κάθε σου στιγμή να είναι νόστιμη και δημιουργική. Να δίνεις στην καθημερινότητά σου το “αλατοπίπερο” που χρειάζεται για να μην γίνει ποτέ νερόβραστη. Και να αποτυπώνεις τις όμορφες στιγμές σου σε αρώματα και γεύσεις, που θα σε συντροφεύουν πάντα και θα σε ταξιδεύουν.

Κάπου εδώ οι ερωτήσεις τελείωσαν (κι εγώ από Αντζελίνα Τζολί στο κόκκινο χαλί μεταμορφώνομαι ξανά σε Αναστασία άνευ χαλιού). Μα αφού είχατε την υπομονή να διαβάσετε όλες τις απαντήσεις μου, δεν μπορώ να μην σας ανταμείψω με συνταγή. Μια συνταγή πασπαρτού, που μπορεί να γίνει:

α) ένα εξαιρετικό πρωινό για αγαπημένα πρόσωπα (σερβίρεται κατ’ επιλογή και στο κρεβάτι)

β) ένα σνακ για εκείνες τις δύσκολες ώρες που θες απεγνωσμένα να φας κάτι “πρόχειρο” χωρίς να συμβιβαστείς ούτε ως προς την ποιότητα ούτε ως προς τη γεύση

γ) ένα ελαφρύ μεσημεριανό που μπορείς να πάρεις εύκολα στο γραφείο (αρκεί να το κρύψεις από τους συναδέλφους για να μη χρειαστεί να το μοιραστείς)

δ) ένα εύκολο βραδινό, για να συνοδεύσεις την ταινία που θα δεις χουχουλιάζοντας στον καναπέ

Αυτή η συνταγή ακούει στο όνομα σάντουιτς κοτόπουλου με μπέικον, αυγό και αβοκάντο και είναι επικίνδυνα νόστιμη. Ένας συνδυασμός υλικών που δένουν ιδανικά μεταξύ τους. Το τραγανό μπέικον και το τηγανητό αυγό συνοδεύουν εξαιρετικά το κοτόπουλο, ενώ το αβοκάντο και η πλούσια σος προσδίσουν την απαραίτητη υγρασία για να είναι κάθε μπουκια εξίσου λαχταριστή. Κι όλα αυτά κλεισμένα μέσα σε ένα βουτυρένιο κρουασάν. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; Αν όχι, απλά ακολουθήστε τη συνταγή και απολαύστε το!

Σάντουιτς κοτόπουλου με μπέικον, αυγό και αβοκάντο

Υλικά (για 1 σάντουιτς)

• 1 κρουασάν βουτύρου
• 70γρ. κοτόπουλο, κομμένο σε λεπτές λωρίδες
• 2 φέτες μπέικον
• 1 αυγό
• 3 λεπτές φέτες αβοκάντο
• 3 λεπτές φέτες ντομάτα
• αλάτι / πιπέρι
• ελαιόλαδο για τηγάνισμα

Για τη σος:

• 1 κουτ. σούπας γιαούρτι
• 1 κουτ. γλυκού μουστάρδα
• 1/8 κουτ. γλυκού πάπρικα γλυκιά

Εκτέλεση

Ζεσταίνετε σε ένα τηγάνι λίγο ελαιόλαδο, αλατοπιπερώνετε τις λωρίδες κοτόπουλου και τις τηγανίζετε καλά και από τις δύο πλευρές. Τις διατηρείτε ζεστές.

Ζεσταίνεται λίγο ελαιόλαδο ακόμη και τηγανίζετε το αυγό (κατά προτίμηση χωρίς να σπάσετε τον κρόκο). Το αποσύρετε από το τηγάνι, το αλατοπιπερώνετε και το διατηρείτε ζεστό.

Στο ίδιο τηγάνι βάζετε και το μπέικον και το αφήνετε να τσιγαριστεί καλά, ώστε να γίνει τραγανό.

Ανακατεύετε τα υλικά της σος καλά, να ομογενοποιηθούν.

Κόβετε το κρουασάν στη μέση και βάζετε τις φέτες αβοκάντο, τις φέτες ντομάτας, τις λωρίδες κοτόπουλου, το αυγό, το μπέικον και τη σος (με αυτή τη σειρά). Κλείνετε το κρουασάν και απολαμβάνετε.

Tip1: Κόβοντας πολύ λεπτές τις λωρίδες του κοτόπουλου, κερδίζετε χρόνο αφού θα τηγανιστούν πολύ γρήγορα.

Tip2: Αν φτιάχνετε κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο και σας περισσεύει, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε το συγκεκριμένο σάντουιτς με ψητό κοτόπουλο αντί του τηγανητού. Με αυτόν τον τρόπο, το σάντουιτς θα γίνει πιο ελαφρύ και θα έχετε αξιοποιήσει το φαγητό που σας έχει περισσέψει.

Tip3: Αν δεν σπάσετε τον κρόκο του αυγού κατά το τηγάνισμα, θα σπάσει καθώς τρώτε το σάντουιτς, δίνοντας ιδιαίτερη γλύκα σε κάθε σας ζουμερή μπουκιά. Δοκιμάστε το!