Κοχυλάκια με χαλούμι και ελιές (σε ένα σκεύος)

Καμιά φορά -εκείνες τις μέρες που η στοίβα των πιάτων στο νεροχύτη μού θυμίζει επικίνδυνα τον Πύργο της Πίζας και θα μπορούσα άνετα να κάνω σλάλομ πάνω στο βουνό από ρούχα που περιμένουν να σιδερωθούν- με πιάνει το φιλοσοφικό μου. Και -σαν σωστός φιλόσοφος- αντί να ασχοληθώ με τα πιάτα και τα ρούχα που με καλούν εναγωνίως, αρχίζω να αναρωτιέμαι ποιος σαδιστής ανακάλυψε τη φασίνα…

Το γιατί την ανακάλυψε ομολογώ πως δεν με προβληματίζει ιδιαίτερα. Είναι προφανές ότι ο εν λόγω “εφευρέτης” τα είχε βάλει με την ανθρωπότητα και έψαχνε έναν τρόπο για να την εκδικηθεί εις τους αιώνες των αιώνων. Πιθανολογώ δε πως κάποια δεσποσύνη τού έκανε τον βίο αβίωτο και εκείνος αποφάσισε να πάρει στον λαιμό του ολόκληρο το γυναικείο φύλο (και το ανδρικό ως έναν βαθμό -γιατί υπάρχουν και κάποια αρσενικά εκεί έξω που κάνουν δουλειές και δεν περιμένουν από τη μαμά/σύζυγο/σύντροφο να τους διπλώσει τα μποξεράκια).

Η ταυτότητά του, ωστόσο, παραμένει ένα μεγάλο, ανεξιχνίαστο μυστήριο (τουλάχιστον οι δικές μου διαδικτυακές αναζητήσεις δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα καρπούς). Λογικό βέβαια. Γιατί αν ο εν λόγω εφευρέτης δεν φρόντιζε να σβήσει οποιοδήποτε ίχνος πρόδιδε την ταυτότητά του, πιθανότατα θα κινδύνευε η σωματική του ακεραιότητα. Φαντάζομαι πως πολλές κατάκοπες γυναίκες θα τον περιέλουζαν ευχαρίστως με το νερό της μπουγάδας τους ή θα του πέταγαν χωρίς δεύτερη σκέψη τα χρησιμοποιημένα σφουγγαρόπανά τους κατακέφαλα.

Στ’ αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο ευκολότερη θα ήταν η ζωή σας (και η δική μου), αν δεν είχατε όλες αυτές τις δουλειές να σας κατατρέχουν; Πόσο πιο χαλαρά θα περνούσαν τα σαββατοκύριακά σας, αν δεν σας περίμεναν στη γωνία τα ασιδέρωτα; Πόσο χρόνο θα εξοικονομούσατε για τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας, αν δεν γινόταν το ξεσκονόπανο προέκταση του χεριού σας;

Και βέβαια, μη νομίζετε ότι δεν εκτιμώ ένα τακτοποιημένο, αστραφτερό σπίτι. Αντιθέτως, σε ένα όμορφο, καθαρό περιβάλλον αισθάνομαι αυτομάτως οικειότητα, ζεστασιά, ασφάλεια (για αυτό ευθύνεται η μανούλα μου που είχε πάντα το πατρικό μου αψεγάδιαστο). Όμως, άλλο να αγαπάς ένα πεντακάθαρο σπίτι, κι άλλο να απολαμβάνεις και τη διαδικασία που απαιτείται για να το αποκτήσεις. Ομολογώ πως η διαδικασία δεν με εξιτάρει καθόλου και δουλειές όπως το ξεμέσιασμα (γνωστό και ως σκούπισμα-σφουγγάρισμα), τα τρυφερά τετ-α-τετ με την τουαλέτα (γνωστά και ως καθάρισμα-απολύμανση λεκάνης) και η πάντα-θα-καταφέρω-να-καώ αγγαρεία (γνωστή και ως σιδέρωμα ρούχων) δεν ανήκουν στο top 10 των αγαπημένων μου τρόπων διασκέδασης.

Όπως ίσως φαντάζεστε, όλη αυτή η φιλοσοφία δεν μου αφήνει χρόνο να ασχοληθώ με το μαγείρεμα. Όχι ότι θα μείνουμε και νηστικοί βέβαια. Απλά κάτι τέτοιες μέρες, που καταλήγω να κοιτάζω το ταβάνι φιλοσοφώντας και να διαπιστώνω ότι έχει περάσει επικίνδυνα η ώρα, φροντίζω να μαγειρεύω έξυπνα. Και όταν λέμε έξυπνα, εννοούμε με ελάχιστο κόπο, σε πολύ γρήγορο χρόνο και -κυρίως- χωρίς να λερώνω άπειρα σκεύη (γιατί τα άπειρα λερωμένα σκεύη σημαίνουν άπειρες ώρες μπροστά στο νεροχύτη και διάθεση για νέες φιλοσοφικές αναζητήσεις -πόση φιλοσοφία να αντέξω σε μία μέρα;).

Μια τέτοια εύκολη, γρήγορη και βολική συνταγή θα μοιραστώ σήμερα μαζί σας. Πρόκειται για ένα πιάτο ζυμαρικών (πρώτο bonus, αφού όλοι λατρεύουν τα ζυμαρικά), το οποίο φτιάχνεται σε ελάχιστο χρόνο (δεύτερο bonus για εσάς τους πεινασμένους, αφού σε λιγότερο από 25′ θα τρώτε) και δεν απαιτεί καν διαφορετικό σκεύος για τη σάλτσα (τρίτο bonus αφού στο τέλος καταλήγεις με ένα μόνο σκεύος για πλύσιμο). Για την ακρίβεια, ρίχνεις τα υλικά στην κατσαρόλα και αυτά μεταμορφώνονται από μόνα τους σε μια υπέροχη μακαρονάδα. Δοκιμάστε τα κοχυλάκια με χαλούμι και ελιές (σε ένα σκεύος) που ακολουθούν και σίγουρα θα κλέψουν την καρδιά σας τόσο με τη γεύση τους όσο και με την ευκολία προετοιμασίας τους.

Κοχυλάκια με χαλούμι και ελιές (σε ένα σκεύος)

Υλικά (για 3-4 μερίδες)

• 350γρ. κοχυλάκια (ζυμαρικά σε σχήμα μικρού κοχυλιού που τα βρίσκετε στα σούπερ μάρκετ)
• 250γρ. χαλούμι, κομμένο σε χοντρούς κύβους
• 1 φλιτζ. ελιές πράσινες
• 1 φλιτζ. ελιές μαύρες
• 1 κρεμμύδι ξερό, κομμένο σε μικρά κυβάκια
• 1 σφηνάκι λευκό κρασί
• 3 φλιτζ. ζωμό λαχανικών
• 1 φλιτζ. ντομάτα κονκασέ
• 1 κουτ. σούπας (γεμάτη) κρέμα μπαλσάμικο (την βρίσκετε σε μεγάλα σούπερ μάρκετ)
• αλάτι / πιπέρι
• 2 κουτ. σούπας ψιλοκομμένος βασιλικός ή μαϊντανός
• λίγο ελαιόλαδο για το σοτάρισμα

Εκτέλεση

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι για 2′.

Σβήνετε με το κρασί και περιμένετε 1′ να εξατμιστεί το αλκοόλ.

Ρίχνετε στην κατσαρόλα τα κοχυλάκια, το χαλούμι, τις ελιές, τον ζωμό, την ντομάτα, την κρέμα μπαλσάμικο και αλατοπίπερο και περιμένετε να πάρει βράση.

Μόλις αρχίσει να βράζει, χαμηλώνετε τη φωτιά, καπακώνετε την κατσαρόλα και σιγοβράζετε μέχρι να απορροφηθεί εντελώς το υγρό (15′-20′). Φροντίζετε να ανακατεύετε κατά διαστήματα για να μην κολλήσει.

Μόλις γίνουν τα ζυμαρικά και χυλώσει η σάλτσα, κατεβάζετε από τη φωτιά (δοκιμάζετε αν χρειάζεται να προσθέσετε αλάτι) και ρίχνετε τον ψιλοκομμένο βασιλικό/μαϊντανό.

Μοιράζετε σε πιάτα, γαρνίρετε με λίγο έξτρα φρεσκοτριμμένο πιπέρι και απολαμβάνετε.

Tip1: Αν δεν έχετε σπιτικό ζωμό λαχανικών, μπορείτε να διαλύσετε σε 3 φλιτζ. νερό έναν κύβο λαχανικών.

Tip2: Αν το πιάτο προορίζεται για παιδιά, είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε ελιές χωρίς κουκούτσι.

Tip3: Προτιμήστε ελαφρώς ξυδάτες ελιές που θα δέσουν με την κρέμα μπαλσάμικο και θα δώσουν περισσότερη ένταση στο πιάτο. Η κρέμα μπαλσάμικο διαφέρει από το απλό μπαλσάμικο, καθώς είναι ελαφρώς γλυκιά και αρκετά παχύρρευστη.