Ξέρω ότι η ομορφιά είναι κάτι το υποκειμενικό. Κάποιον που εγώ τον βλέπω Κουασιμόδο, εσύ μπορεί να τον θεωρείς γοητευτικό. Και κάποιος που για μένα είναι σούπερ σέξι, μπορεί για σένα να μην αξίζει δεύτερη ματιά. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και άνθρωποι που κατά γενική ομολογία γεννιούνται έτοιμοι για καλλιστεία. Κάτι οι τέλειες αναλογίες προσώπου, κάτι οι ακόμη πιο τέλειες αναλογίες σώματος, είναι δύσκολο να μην τους κατατάξεις στους ωραίους και μοιραίους τούτης της πλάσης. (Υπάρχουν και αυτοί που καταλήγουν ωραίοι και μοιραίοι μετά από καμιά δεκαριά επισκέψεις σε πλαστικό, αλλά αυτοί ανήκουν σε άλλη κατηγορία που δεν μας αφορά επί της παρούσης.)
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στο βασίλειο της γεύσης. Υπάρχουν φαγητά που και μόνο στη σκέψη τους νιώθεις να σε διαπερνούν ρίγη συγκίνησης. Φαγητά που κοιτάζεις τη φωτογραφία τους στην οθόνη του υπολογιστή και τα σάλια σου φτάνουν μέχρι το πληκτρολόγιο. Σκεφτείτε για παράδειγμα ένα τρίπατο παγωτό με τα σιρόπια του, τα κερασάκια του και όλα τα κομφόρ του τελοσπάντων ή ένα ζουμερό μπέργκερ που ξεχειλίζει σος ή ακόμη ένα κομμάτι πίτσα με το λιωμένο τυρί να ρέει μπροστά στα μάτια σας. Ε. μη μου πείτε ότι θα μένατε ασυγκίνητοι μπροστά στο θέαμα…
Υπάρχουν, όμως, κι εκείνα τα φαγητά που δεν κάνουν την καρδιά σου (και το πιρούνι σου) να χτυπά με την πρώτη ματιά. Και πιθανότατα δεν θα έβγαιναν στην πρώτη πεντάδα, αν κάποιος διοργάνωνε τα πρώτα food-o-καλλιστεία. Όχι γιατί δεν είναι νόστιμα. Αλλά γιατί εμείς έχουμε μάθει να τα συνδέουμε με γεύσεις χλιαρές. Ίσως και άνοστες. Πάρτε για παράδειγμα ένα πρασόρυζο και πείτε μου με κάθε ειλικρίνεια αν θα σας έκανε ποτέ να κάνετε σπριντ μέχρι το ψυγείο μέσα στα άγρια μεσάνυχτα. Μάλλον όχι.
Στην παραπάνω κατηγορία, νομίζω πως οι περισσότεροι θα κατέτασσαν δίχως πολλή σκέψη και το κουνουπίδι. Μερικοί δεν θα δίσταζαν να το κοιτάξουν ακόμη και υποτιμητικά. Μα η αλήθεια είναι πως αυτό το αγαπημένο ζαρζαβατικό έχει την δική του ξεχωριστή ομορφιά. Αρκεί να την αναδείξουμε. Και για να την αναδείξουμε, δεν αρκεί να το φτιάξουμε (για χιλιοστή φορά) νερόβραστο και να το σερβίρουμε με λίγο λαδολέμονο. Πρέπει να το μεταμορφώσουμε και να το κάνουμε άξιο φιναλίστ των food-o-καλλιστείων. Τρόποι υπάρχουν πολλοί (ναι, ναι, πολλοί) κι εγώ σκοπεύω να μοιραστώ ευθύς αμέσως έναν εύκολο και πεντανόστιμο μαζί σας.
Τι θα λέγατε λοιπόν αν το απλό, λιτό και απέριττο κουνουπιδάκι μεταμορφωνόταν μέσα σε ελάχιστο χρόνο σε χρυσαφένιους κουνουπιδοκεφτέδες; Με τραγανό περίβλημα και ελαφρώς κρεμώδες εσωτερικό; Κι αν σας έλεγα πως αυτή η μαγική μεταμόρφωση θα γίνει χωρίς ιδιαίτερο κόπο και (πολύ βασικό!) χωρίς να αποκτήσει το σπίτι σας τη γνωστή κουνουπιδοεσάνς που κάνει τόσο εσάς όσο και τους γείτονές σας να βάζετε μανταλάκι στη μύτη; Δοκιμάστε, λοιπόν, τους κουνουπιδοκεφτέδες που σας προτείνω και δείτε το κουνουπίδι με άλλο μάτι! Και πού ξέρετε, μπορεί και τα παιδάκια σας να αρχίσουν να σας ζητούν ξαφνικά κουνουπίδι…
Κουνουπιδοκεφτέδες
Υλικά (για 20 μικρά κεφτεδάκια)
- 2 φλιτζ. τριμμένο κουνουπίδι (ωμό)
- 1 φλιτζ. τριμμένη παρμεζάνα (ή πιπεράτη γραβιέρα)
- 4 κουτ. σούπας γιαούρτι στραγγιστό
- 2 κουτ. σούπας μουστάρδα
- 1 αυγό, ελαφρώς χτυπημένο
- 1-2 κουτ. σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο
- αλάτι / πιπέρι
- 1/2 φλιτζ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- ελαιόλαδο ή σπορέλαιο για το τηγάνισμα
Εκτέλεση
Ρίχνετε τα 7 πρώτα υλικά της λίστας σε ένα μπολ και ανακατεύετε καλά.
Προσθέτετε και το αλεύρι και ανακατεύετε ελαφρά, ώστε να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνετε το ελαιόλαδο ή σπορέλαιο, μέχρι να κάψει καλά.
Παίρνετε, με τη βοήθεια δύο κουταλιών, 1 κουτ. σούπας από το μείγμα και τη ρίχνετε στο καυτό λάδι. Επαναλαμβάνετε και για το υπόλοιπο μείγμα.
Μόλις χρυσαφίσουν από την κάτω πλευρά οι κεφτέδες, τους γυρίζετε και από την άλλη.
Όταν είναι έτοιμοι με ωραίο χρώμα και από τις δυο πλευρές, τους βγάζετε και τους τοποθετείτε σε απορροφητικό χαρτί.
Τρώγονται ζεστοί, ως συνοδευτικό στο τραπέζι σας ή ως μεζές σε κρασάκι, ούζο ή τσίπουρο.
Tip1: Το κουνουπίδι το τρίβετε στο χοντρό μέρος του τρίφτη.
Tip2: Θέλουν ελάχιστο τηγάνισμα από κάθε πλευρά, αρκεί το λάδι να έχει κάψει πολύ καλά. Διαφορετικά, θα “τραβήξουν” λάδι και θα έχουν βαριά γεύση.
Tip3: Εσωτερικά, θα είναι ελαφρώς κρεμώδεις, ενώ εξωτερικά θα γίνουν τραγανοί.
Tip4: Το μείγμα θα είναι αρκετά κρεμώδες και θα κολλάει στα χέρια. Γι’ αυτό, χρειάζεστε τα κουτάλια ώστε να παίρνετε μέρος του μείγματος και να το ρίχνετε στο τηγάνι. Με τη βοήθεια των δύο κουταλιών μπορείτε να δώσετε ελαφρώς στρογγυλό σχήμα στους κεφτέδες σας, αν θέλετε να έχουν “παραδοσιακή” εμφάνιση.
43 Σχόλια
υποβολή σχολίουΠολύ-πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση! Το κουνουπίδι το έτρωγα μέχρι πρότινος βραστό σε σαλάτα, άντε και σε μορφή ογκρατεν σε μεγάλα κέφια. Μέχρι που πρόσφατα ανακάλυψα…το ψητό κουνουπίδι και κόλλησα! Πρόκειται για τέλεια ανακάλυψη, αποκάλυψη θα έλεγα που σε γλυτώνει από την γνωστή μυρωδιά και δίνει ένα νόστιμο, τραγανό και ξεχωριστό συνοδευτικό. Τώρα θα προσθέσω και τη δική σου κουνουπιδοπρόταση στο ενεργητικό μου, εγγυημένο αποτέλεσμα θα έχει αν κρίνω από τα υλικά!
Α, το ψητό κουνουπίδι κι εγώ το αγαπώ πολύ! Είναι πολύ νόστιμο και δεν “ευωδιάζει” το σπίτι!
Δοκίμασε και αυτή τη συνταγή, Αμαλία μου, και περιμένω εντυπώσεις!
Φιλιά πολλά!
χμμμ λες Αναστασια μου;; Αφου το προτείνεις θα το δοκιμάσω!!!
Αλεξάνδρα, εγώ έφτιαξα 20 και οι πρώτοι 6-7 εξαφανίστηκαν την ώρα που φωτογράφιζα. Στο ένα χέρι την φωτογραφική, στο άλλο τον κεφτέ… 😉
Αν σου πω τωρα οτι μολις διαβασα τον τίτλο το μυαλο μου πήγε στο κουνούπι κ οχι το κουνουπίδι, τι θα πεις; Λεω μικροί σαν κουνούπι θα ειναι οι κεφτέδες. Χαχα. Καλημέρα!
Καλά, Ασπασία μου, υποκλίνομαι στη φαντασία σου… Πώς το σκέφτηκες όλο αυτό, παιδί μου; χαχαχα!!!!
Και εγω έτσι τους δινω κουνουπίδι. Μονο που τους κανω και νηστισιμους.
Πολύ ωραία ιδέα να τους φτιάξεις και νηστίσιμους! Σίγουρα ακόμη και έτσι θα είναι πεντανόστιμοι!
Τι πρωτότυπη συνταγή! Ακόμη κι αν δεν μου άρεσε το κουνουπίδι, ο συνδυασμός του με παρμεζάνα θα ήταν αρκετός για να με πείσει να τους δοκιμάσω. Όλα γίνονται πιο νόστιμα με μια γενναία δόση παρμεζάνας! Πιστεύω πως στους κουνουπιδοκεφτέδες σου αξίζει δικαιωματικά μια θέση στον τελικό των food-o-καλλιστείων. Όμορφοι, στρουμπουλοί (στην συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί προσόν), χρυσαφένιοι και τραγανοί είναι σίγουρο ότι θα λάμψουν πάνω στη «γέφυρα της ομορφιάς»!!!
Ω ναι, η παρμεζάνα είναι μαγικό υλικό! Και με τη βοήθειά της, το στέμμα το έχουν στο τσεπάκι τα κουνουπιδοκεφτεδάκια! 😉
Πολύ ωραία ιδέα! Κι εγώ τώρα τελευταία ανακάλυψα το ψητό κουνουπίδι ή το μαγειρευτό με ντομάτα και/ή μπαχαρικά. Οι κεφτέδες φαίνονται τέλειοι, δεν ξέρω πως θα τα πάνε στα καλλιστεία, πάντως σίγουρα αξίζουν για το περιεχόμενό τους! Διάβαζα ότι με το κουνουπίδι ωμό και “ξυστό” στον τρίφτη κάνουν κάτι σαν ριζότο (το κουνουπίδι μπαίνει στη θέση του ρυζιού) και θέλω πολύ να δοκιμάσω κι αυτό, μετά τους κεφτέδες σου εννοείται!
Τέλεια και η ιδέα του ριζότο! Πολύ θα ήθελα να το δοκιμάσω!
Πολλά φιλιά!
Τόσο εύκολο. Ακόμα και εγώ πιστεύω θα τους καταφέρω… το κουνούπιδι μου αρέσει σε κάθε εκδοχή του…
Εννοείται ότι θα τους καταφέρεις! Κι αν έχεις οποιαδήποτε απορία, πες μου να βοηθήσω!
Με έπεισες! Θα τους δοκιμάσω σύντομα.
Πολύ χαίρομαι, Γιώτα μου! Ελπίζω να σας αρέσουν όσο άρεσαν και σε εμάς!
Φανταστικοί!! θα δοκιμαστούν σίγουρα!!
Πέπη μου γλυκιά, ξέρω ότι είσαι από τα άτομα που τιμούν τις μπλογκοπροτάσεις μου και με το παραπάνω. Γι’ αυτό, ευχαριστώ προκαταβολικά! 😉
Εχω κουνουπιδι και θα τους φτιαξω αυριο!!!Μήπως μπορουν να γινουν στο φουρνο για πιο ελαφρια γευση???Αν ναι πες μου και τον τροπο!!!Ευχαριστώ
Στο φούρνο δεν τους έχω δοκιμάσει ακόμη για να σου πω πόσο απέχει η γεύση από αυτούς που γίνονται στο τηγάνι. Όμως σκοπεύω να το κάνω σύντομα με τον παρακάτω τρόπο: Αφού ετοιμαστεί κανονικά το μείγμα, παίρνω 1 κουτ. σούπας (γεμάτη) και αφού της δώσω το επιθυμητό σχήμα με τη βοήθεια δύο κουταλιών, ρολάρω το κεφτεδάκι μέσα σε τριμμένη φρυγανιά ή τριμμένη ψίχα ψωμιού (το μείγμα είναι αρκετά κολλώδες ώστε να κολλήσει το τρίμμα επάνω του και να καλυφθεί). Στη συνέχεια, τοποθετώ τον παναρισμένο κεφτέ σε ταψί καλυμμένο με λαδόκολλα. Επαναλαμβάνω μέχρι να τελειώσει το μείγμα και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο με αντιστάσεις στους 200°C μέχρι να ροδίσουν όμορφα τα κεφτεδάκια. Πιστεύω ότι και με αυτόν τον τρόπο θα γίνουν νόστιμα. Μια δοκιμή θα πείσει και τις δυο μας! 😉
υ.γ. Θα μπορούσαν ενδεχομένως να γίνουν στο φούρνο και χωρίς το πανάρισμα, αλλά πιστεύω ότι το τρίμμα θα κάνει τους κεφτέδες πιο τραγανούς, ώστε να μοιάζουν περισσότερο με αυτούς που έγιναν στο τηγάνι αλλά να παραμείνουν ελαφριοί.
Το κουνουπίδι το εχω βάλει στη διατροφή μου 3 χρόνια περίπου και το τρώω συνέχεια, προσπαθώ να αναπληρώσω υποσυνείδητα τα χαμένα χρόνια…. θα τους δοκιμάσω άμεσα και θα σου πω
Ελπίζω να σου αρέσουν!!!
Κουνουπίδι και παρμεζάνα… ωραια θα ειναι!!!
Είναι, είναι!
Ο γιος μου λέει ότι μερικές λέξεις δεν υπάρχουν όπως π. χ. κουνουπίδι. Βέβαια έλεγε και για άλλες αλλά τα κακά κορίτσια (αδελφή και γυναίκα) τον έκαναν να αλλάξει γνώμη. Βέβαια εγώ μπροστά σε ένα παγωτό θα προτιμούσα τα κεφτεδάκια σου με το κουνουπίδι.
Άβυσσος η ψυχή της γεύσης!!!!
Θα τα φτιάξω!!
Νομίζω ότι ο γιος σου είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του δύσκολου κοινού που πρέπει να ικανοποιήσει μια μαγείρισσα. Αλλά είμαι σίγουρη ότι τα “κακά” κορίτσια έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά! 😉
Φιλάκια πολλά!!!
Πάω να τις φτιάξω!! Θα επανέλθω.
Φιλάκια πολλά
Μου αρέσει πολύ που το κουνουπίδι έχει αρχίσει να εμφανίζεται στην κουζίνα και με άλλους τρόπους πέραν του κλασικού βραστού, και αυτή η συνταγή είναι πολύ ωραίο αντιπροσωπευτικό δείγμα!
Συμφωνώ, Χρύσα μου! Ωραία και τα παραδοσιακά, αλλά και λίγος πειραματισμός στην κουζίνα επιβάλλεται!
Φιλιά!
Κάτι παρόμοιο φτιάχνω εγώ με το μπρόκολο. Πάντως είτε κουνουπίδι είτε μπρόκολο αυτή η συνταγή είναι ίσως ο μαγικός τρόπος να φάνε τα παιδιά αυτά τα λαχανικά. Σίγουρα στο τηγάνι οι κουνουπιδοκεφτέδες γίνονται πιο νόστιμοι, αλλά ο φούρνος είναι μια ευκολία για τις μαμάδες, οπότε διαβάζοντας στα σχόλια την φουρνιστή εκδοχή θα την δοκιμάσω.
Και με το μπρόκολο θα γίνονται πολύ νόστιμοι! Και είναι πράγματι καταπληκτικό “τρικ” για να φάνε τα παιδιά τα πιο δύσκολα λαχανικά.
Πιστεύω ότι και οι φουρνιστοί θα είναι ιδιαίτερα ωραίοι. Μόλις τους δοκιμάσω και έτσι, θα έχω ολοκληρωμένη άποψη.
Αναστασία μου ενώ το λατρεύω το κουνουπίδι ωμό σε σαλάτα δεν το μαγειρεύω λόγω της “εσάνς” !! I was sold μόλις μου είπες ότι δεν μυρίζει !! Θα δοκιμαστεί !! Φιλιά πολλά!
Κι εγώ αυτή τη μυρωδιά δεν την μπορώ με τίποτα… Με αυτή τη συνταγή όμως δεν έχεις τέτοια θέματα! 😉
Φιλιά πολλά!
Φανταστικοί και εντελώς διαφορετικοί!
Μου έκαναν κλικ αμέσως και λιώνω μόνο και μόνο που τους βλέπω!
Μπράβο Αναστασία!!!!!!!!!!!!!
Ευχαριστώ πολύ, Χρυσαυγή μου! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν!!
Πολλά φιλιάααα!!!
Όμορφη συνταγή
Φιλάκαι …
Υπέροχη πρόταση για να απολαύσουμε με ακόμα ένα τρόπο αυτό το υγιεινό λαχανικό!!!!! Καταπληκτικός μεζές!!!! Καλό βράδυ!
Χαίρομαι που σου άρεσε, Σιλένα μου! Να είσαι καλά!
σούπερ μεζεδάκι!!! μια διαφορετική πρόταση για το κουνουπίδι!
καλημέρα Αναστασία μου!!
Ναι, είναι όντως κάτι διαφορετικό και πιστεύω ότι αξίζει να το δοκιμάσουν ακόμη και αυτοί που δεν τρελαίνονται για το συγκεκριμένο λαχανικό!
Φιλάκια!
μου εδωσες ιδεα να δοκιμασω κουνουπιδι!!! τελειοι μπραβο!
Έχω πάρα πολλά χρόνια να φάω κουνουπιδοκεφτέδες. Έφτιαχναν οι γονείς του Κωστή και ήταν εξαιρετικοί.
Το κουνουπίδι γίνεται φανταστικό με αυτόν τον τρόπο.
Μου αρέσουν πολύ τα υλικά που έχεις χρησιμοποιήσει Αναστασία! Well done!
Υποβολή Σχολίου